Geschreven door Redactie
in Pianoconcerten, Artiesten, Interviews, Roman Rabinovich
op 9 oktober 2019
Soms gebeurt het: je ziet voor het eerst werk van een bepaalde schilder en je bent direct verkocht. Het overkwam pianist Roman Rabinovich. Als tienjarige nam hij met zijn vader een kijkje in het Metropolitan Museum in New York en daar gebeurde het. "Voor het eerst stond ik tegenover een echte Picasso", vertelt Roman. "Al die kleuren en vormen, het was duizelingwekkend!" Een levenslange fascinatie voor Picasso begon. En zelfs meer dan dat, want het stimuleerde Roman om zich naast pianist ook als beeldend kunstenaar verder te ontwikkelen. "Elke dag schilder ik. Ik plan het in, net als het studeren en het componeren."
Geschreven door
in Artiesten, Programmatoelichtingen, Liza Ferschtman, Roman Rabinovich
op 3 januari 2019
Als er één ding is waar Beethoven en Bartók geen rekening mee hielden, dan waren het de conventies van hun tijd. Beethoven lapte de verwachtingen van zijn publiek graag aan zijn laars. Waar de toenmalige luisteraars vooral gewend waren aan onderhoudende wijsjes, gaat het er in Beethovens 'Derde Vioolsonate' heel anders aan toe. Grillige contrasten en tegendraadse ritmes geven dit meesterwerk zijn karakteristieke glans. Robert Schumann moet dat ook hebben ingezien toen hij dit stuk in 1836 een hemelse "zonnebloem" noemde. En Bartók doet er met zijn 'Eerste Vioolsonate' zo mogelijk nog een schepje bovenop. Zijn bij Beethoven viool en piano min of meer gelijkwaardige partners, bij Bartók lijken de musici ieder hun eigen weg te gaan, zoals in de opzwepende dansfinale waarin Hongaarse en Roemeense volksmuziek om de voorrang strijden.
